ในต้นฤดูใบไม้ผลิหน้า นักดาราศาสตร์ David Kipping เว็บสล็อตออนไลน์หวังว่าจะทราบว่าวัตถุที่เขาใช้ในช่วงเริ่มต้นอาชีพการค้นหานั้นอยู่ที่นั่นจริงๆ หรือไม่นักดาราศาสตร์จากมหาวิทยาลัยโคลัมเบีย คิปปิงอาจเป็นที่รู้จักมากที่สุดจากโครงการที่กรองข้อมูลจากกล้องโทรทรรศน์อวกาศเคปเลอร์บนดาวเคราะห์มากกว่าหนึ่งพันดวงที่โคจรรอบดาวฤกษ์ที่อยู่ห่างไกล แต่เขาสนใจดวงจันทร์มากกว่า ดวงจันทร์อาจเป็นที่อยู่อาศัยของมนุษย์ต่างดาวแม้ว่าดาวเคราะห์ดวงนั้นจะไม่เอื้ออำนวย ( SN: 2/9/13, หน้า 5 ) ดวงจันทร์ยังสามารถทำให้ดาวเคราะห์ที่อาศัยอยู่ของมันมีแนวโน้มที่จะอาศัยอยู่ บางรุ่นแนะนำว่าการมีอยู่ของดวงจันทร์อาจช่วยทำให้โลกเป็นสถานที่ที่น่าอยู่ เช่นเดียวกันอาจเป็นจริงสำหรับการเป็นพันธมิตรกับดาวเคราะห์ดวงอื่น
ดังนั้นการค้นหาของ Kipping ซึ่งเรียกว่า Hunt for Exomoons กับ Kepler จึงเป็นพื้นฐานของสถานที่ของเราในจักรวาล: เราอยู่คนเดียวหรือไม่?
ในช่วงปลายเดือนตุลาคม Kipping และเพื่อนร่วมงานจะใช้กล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิลเพื่อค้นหาว่าพวกเขาจับเหมืองหินแห่งแรกได้หรือไม่ ผู้สมัครที่เป็นไปได้คือวัตถุขนาดเท่าเนปจูนที่โคจรรอบดาวเคราะห์เคปเลอร์ 1625b ( SN: 8/19/17, p. 15 ) หากผู้สมัครกลายเป็น Exomoon ตัวจริง — Kipping ชี้ให้เห็นอย่างรวดเร็วว่าคำใบ้ที่คล้ายกันนี้เคยเลือนลางมาก่อน — ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาจะทำให้ชื่อเสียงของเขาแข็งแกร่งขึ้นในฐานะ “มนุษย์พระจันทร์”
แต่เขาขลุกอยู่ในหลายสิ่งหลายอย่าง “ผมเขียนเอกสารที่ล้มเหลวจำนวนมาก” เขายอมรับ เขามาถึง Exomoons โดยทำตามปรัชญาง่ายๆ: ไม่มีความคิดที่บ้าเกินไป
Dimitar Sasselov ผู้อำนวยการ Harvard Origins of Life Initiative ผู้ซึ่งทำงานร่วมกับ Kipping ในงานวิจัยหลังปริญญาเอกที่ Harvard University กล่าวว่า “โครงการที่เป็นเอกลักษณ์ของเขาค่อนข้างเสี่ยง แต่มีผลตอบแทนมหาศาลอย่างเห็นได้ชัด”
คิปปิง ปัจจุบันอายุ 33 ปี เติบโตในเมืองเล็กๆ
ในอังกฤษ เขารักStar Trekอยากเป็นนักบินอวกาศ และจดจำชื่อและมวลของดาวเคราะห์ทั้งหมดในระบบสุริยะ — และดวงจันทร์ของพวกมัน
ภาพประกอบ Exomoon
โลกรอบโลก Exomoons ซึ่งเป็นบริวารของดาวเคราะห์ที่โคจรรอบดาวดวงอื่น อาจเป็นหนึ่งในสถานที่ที่ดีที่สุดในการค้นหาสิ่งมีชีวิตนอกระบบสุริยะ แต่ก่อนอื่น นักดาราศาสตร์ต้องหาดวงจันทร์ก่อน
JPL-คาลเทค/NASA
ครูที่ให้การสนับสนุนสนับสนุนให้เขาประกอบอาชีพด้านฟิสิกส์ในช่วงเวลาที่การวิจัยดาวเคราะห์นอกระบบเพิ่งเริ่มดำเนินการอย่างจริงจัง ในปี พ.ศ. 2546 ตอนที่เขาเป็นนักศึกษาระดับปริญญาตรีที่มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ มีดาวเคราะห์นอกระบบที่รู้จักกันดีไม่กี่โหล แต่มีดาว 1 แสนล้านดวงในทางช้างเผือก “รู้สึกเหมือนมีการค้นพบคลื่นลูกใหญ่รออยู่” Kipping กล่าว
หกปีต่อมา NASA ได้เปิดตัว Kepler และภายในห้าปีจำนวนดาวเคราะห์นอกระบบที่รู้จักก็เพิ่มขึ้นมากกว่า 1,000 ดวง
ดาวเคราะห์ทุกดวงที่เคปเลอร์หยิบขึ้นมาทำให้ตัวเองเป็นที่รู้จักโดยการปิดกั้นแสงของดาวฤกษ์ขณะที่พวกเขาข้ามหรือผ่านหน้าดาวฤกษ์ การผ่านหน้าเหล่านี้สร้างรูปตัว U ที่มีลักษณะเฉพาะในกราฟของแสงดาวเมื่อเวลาผ่านไป ในฐานะนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาที่ University College London Kipping ได้พิจารณาว่ากราฟรูปตัวยูอาจเปิดเผยเกี่ยวกับดาวเคราะห์ได้อย่างไร นักวิจัยรู้อยู่แล้วว่าดาวเคราะห์ที่ใหญ่กว่าค่าเฉลี่ยของ U ที่ลึกกว่านั้นเป็นต้น ความถี่การโคจรของ U บ่อยขึ้น
ขณะจ้องมองดวงดาวบนเส้นทางเดินป่าบนเทือกเขาหิมาลัย คิปิงคิดถึงสิ่งอื่นที่สามารถเปลี่ยนแปลงสหรัฐอเมริกาได้ “สำหรับฉันเห็นได้ชัดว่าดวงจันทร์อาจทำให้ดวงจันทร์พังได้” เขากล่าว ดวงจันทร์ที่มีขนาดใหญ่พอจะทำให้แสงส่องลงมาเป็นครั้งคราว
ในช่วงแรกๆ ของการเกิดดาวเคราะห์นอกระบบ การมองหาการลดลงของข้อมูลของเคปเลอร์ถือเป็นความคิดที่กล้าหาญ แต่คิปปิงก็กระโดดเข้ามาอยู่ดี “ฉันคิดว่ามันจะเป็นผลกระทบเล็กน้อย บทความของเขาซึ่งตีพิมพ์ในMonthly Notices of the Royal Astronomical Societyในปี 2009 ชี้ให้เห็นว่า Kepler สามารถใช้เพื่อค้นหา exomoonsได้เช่นกัน
เพื่อดำเนินการค้นหาอย่างจริงจัง Kipping ได้สอนเทคนิคการประมวลผลข้อมูลใหม่ ๆ ให้กับตัวเอง ปัญหาได้รับการพิสูจน์แล้วว่าใช้คอมพิวเตอร์มากจนทำให้เขาหันไปใช้คราวด์ฟันดิ้งเพื่อซื้อซูเปอร์คอมพิวเตอร์ในขณะที่ทำงานหลังปริญญาเอกที่ฮาร์วาร์ด การไล่ล่าของเขาติดอยู่ในสื่อยอดนิยม โดยมีการเขียนบทความในนิตยสารTimeและWired และนักวิทยาศาสตร์คนอื่นๆ ก็เข้าร่วมการไล่ล่าด้วยเช่นกัน โดยมีกลุ่มอื่นๆ อีกหลายกลุ่มที่ประกาศการค้นหาที่แข่งขันกันในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาสล็อตออนไลน์
