เพื่อนๆ ของเธอเชี่ยวชาญเรื่องกิจวัตร และตรงไปที่หน้าห้องเพื่อจัดตำแหน่งเก้าอี้ให้หันหน้าเข้าหาผู้ฟัง ภายในห้องเต็มไปด้วยนักท่องเที่ยวและชาวแคนาดา ทุกคนต่างรอคอย “ป้าแห่งเกาะโมโลไก” ที่รวมตัวกันทุกคืนวันศุกร์พร้อมกับอูคูเลเล่เพื่อเล่นเพลงเก่าของฮาวายด้วยจุดประสงค์ เธอนั่งลงในที่นั่ง ยกแขนขึ้นอย่างสง่างาม วางมืออย่างมีศิลปะ และภายในโน้ตสองสามเพลงแรกของเพลง เธอหลงทางในจังหวะแล้ว – เต้นฮูลาในที่นั่งของเธอ
เป็นสิทธิพิเศษที่ได้ชม แววตาของเธอและ
สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความสุขที่บริสุทธิ์ เธอเดินทางไปที่แห่งความสุขของเธออย่างรุ่งโรจน์และพาพวกเราที่กำลังเฝ้าดูอยู่พร้อมกับเธอที่เกี่ยวข้อง : ผู้เกษียณอายุได้งานหลังจากโพสต์โฆษณาเกี่ยวกับ ‘ตายจากความเบื่อหน่าย’ฉันหลงเสน่ห์เธอ ฉันสงสัยว่านานแค่ไหนแล้วที่เธอสามารถยืนขึ้นแสดงเรื่องฮาวายที่อ่อนโยนเหล่านี้ได้ ทุกๆ เพลง เธอดูเหมือนจะเชื่อมโยงกับช่วงเวลานั้นมากขึ้นเรื่อยๆ การ
เคลื่อนไหวและดนตรีของเธอดูเหมือนจะเป็นหนึ่งเดียว
น้ำตาฉันไหลอาบแก้มตามจังหวะของมัน – ฉันไม่สามารถหยุดถ่ายภาพเธอได้ แก่นแท้ของการใช้ชีวิตอย่างมีความสุขคือการแสดงต่อหน้าข้าพเจ้า และข้าพเจ้าได้ที่นั่งแถวหน้า
หลังจากค่ำคืนอันไพเราะของดนตรี กุ้งมะพร้าว และสังสรรค์กับคนในท้องถิ่น ถึงเวลาแล้วที่ฉันจะเรียกมันว่าคืนหนึ่ง ระหว่างทางไปรถ ซึ่งนั่งอยู่บนม้านั่งรอรับเธอ แต่ป้าคนโปรดของฉัน ฉันหยุดครู่หนึ่งและใช้
โอกาสนี้ขอบคุณเธอที่ให้สิทธิพิเศษ
ในการชมการเต้นรำของเธอ เธอชวนฉันนั่งลงข้างๆเธอฉันมีคำถามนับพันที่สั่นคลอนสำหรับตำแหน่งในหัวของฉัน แต่คำถามที่ฉันอยากรู้มากที่สุดคือเรื่องราวของเธอ… และด้วยความสง่างามขณะที่เธอเต้น เธอเสนอให้ฉันเธอเติบโตขึ้นมาในเกาะโมโลไก เธอมีอายุยืนกว่าสามีสองคน รวมทั้งลูกๆ ของเธอด้วย
เธอยังคงอาศัยอยู่ตามลำพัง
และยกเว้นช่วงที่เธอพักฟื้นจากโรคหลอดเลือดสมอง เธอมาเต้นทุกคืนวันศุกร์ “ตราบใดที่มีคนเต็มใจพาฉันมา ฉันจะอยู่ที่นี่” เธอกล่าวWATCH : คุณยายเดินเข้าไปในร้านดนตรี ตะลึงกับทักษะกลองจากช่วงเวลาที่เรานั่งอยู่บนม้านั่งด้วยกัน เราเห็นได้ง่าย ๆ ว่าผู้หญิงที่ฉลาดคนนี้ใช้ชีวิตที่เต็มไปด้วยสีสันด้วยแสง
และเงาประเภทต่างๆ ความสุขและความเศร้า
ที่ชีวิตที่สมบูรณ์มีให้ “ฉันไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงยังอยู่บนโลกนี้หลังจากเหตุการณ์ทั้งหมดเกิดขึ้น” เธอเสนอ “แต่ตราบใดที่ฉันอยู่ ฉันก็อาจทำสิ่งที่ทำให้ฉันมีความสุขได้เช่นกัน”และมันก็เป็น ก้อนทอง. ซื้อกลับบ้านที่แท้จริงในตอนกลางคืนชีวิตไม่จำเป็นต้องสมบูรณ์แบบเพื่อเฉลิมฉลอง เธอเห็นความสูญเสียของเธอ
และร่างกายของเธอไม่ได้เคลื่อนไหว
อย่างที่เคยเป็น แต่เธอยังคงหาวิธีที่จะเต้น เพราะมันทำให้เธอมีความสุขชม : หญิงชราสองคนที่ช่วยชีวิตสองคนเต้นแส้และแนเน่ใครจะรู้ว่าทำไมพวกเราทุกคนถึงยังอยู่ที่นี่ ในทุกวัย แต่ตราบใดที่เรายังอยู่ เราควรจะนำหน้าหนังสือของป้าเล่มนี้ออกมา ระบายสี เล่น สร้าง ร้องเพลง ท่องเที่ยว สวน ถ่ายภาพ ขี่รถ สนทนา ไม่ว่าสิ่งเหล่านั้นจะเป็นอะไรก็ตามที่ช่วยให้เราถูกส่งไปยังสถานที่ที่มีความสุขของเราได้ สิ่ง
สำคัญคือต้องให้เวลากับมัน
เป็นวิธีหนึ่งในการดูแลตัวเอง ซึ่งจะทำให้เรามีพลังงานที่จะให้บริการคนรอบข้าง การหาวิธีทำสิ่งที่ทำให้เรามีความสุขในและรอบ ๆ อุปสรรคและอุปสรรคของชีวิตคือทางเลือกที่ให้เกียรติของขวัญชิ้นนี้ที่เราได้รับชีวิตสั้นเกินไปที่จะเลือกอย่างอื่นตั้งแต่ปี 1997 ลอรี กวิลต์ได้ให้ความสำคัญกับอาชีพการงานของเธอในการช่วยเหลือผู้คนทั่วอเมริกาเหนือให้ค้นพบความเชื่อมโยงระหว่างวิธีที่พวกเขาคิดกับชีวิตของพวก
Credit : สล็อต888
